بسم رب الحسين (ع)

مداح دارد ريشه در آب و گل و عشق      مداح يعني چلچراغ محفل عشق

مداح يعني لب به غيبت وا نكردن         مداح يعني با كسي بد تا نكردن

مداح يعني عاشقي و بي رياحي         يعني خلوص و اعتقاد و پارسايي

مداح يعني عيب كار خويش ديدن          يعني خدا را در كنار خويش ديدن

مداح يعني عارف و وارسته بودن          تنها به اولاد علي دلبسته بودن

مداح و ذاكر ، عنواني با فضيلت براي كساني است كه رسالت بزرگي در تبليغ اهداف ائمه و سيره آنان دارند ، مارد اين قسمت پيرامون اين موضوع بحث خواهيم كرد :

(الف) در لغت :مداح ، يعني ستاينده ، ستايشگر.... ، آفرين سراي ، بسيار ستاينده ، بسيار ستايش كننده ، مديحه‌گو ، مدحتگر ، مدح كننده كه فضايل و محاسن ممدوح را بيان كند و برشمارد.

(ب) در اصطلاح :

يعني ذاكري كه ايستاده در كنار منبر ، و به شعر و مدايح اهلبيت(ع) و مصائب آنها مبادرت مي‌ورزد يا روان در كوي و بازار اشعار اهلبيت(ع) را به آواز مي‌خواند.

مداحي كردن يعني مدح سرودن ، فضايل ممدوح را به شعر در آوردن ،اشعار در فضايل و مصائب اهلبيت‌(ع) خواندن.

- اما در فرهنگ عاشورا به معناي وسيعتري اشاره شده و آن اينكه :

ذاكر يعني ياد آورنده ، كسي كه از مصائب اهلبيت(ع) مي‌گويد و مردم را مي‌گرياند ، چه مداح باشد چه واعظ منبري.

ذاكر اهلبيت(ع) عنوان پر افتخاري است ، براي كساني با مداحي و مرثيه‌خواني ، نام و ياد و فضايل و مظلوميت‌هاي خاندان پيامبر را زنده مي‌كنند ونقشه دشمنان را در فراموشي سپردن ظلمهاي خود به دودمان رسالت ، خنثي مي‌كند.